Don't Be a Fool Stack

    Full Stack Developer to często synonim wszechstronności w świecie programowania. W jednym słowie, to osoba, która ma umiejętności zarówno w tworzeniu interfejsów użytkownika (front-end), jak i w budowaniu serwerów i baz danych (back-end). Jednak czy naprawdę warto dążyć do bycia Full Stack Developerem? Przyjrzyjmy się różnym modelom kształtów developerów, takim jak T-shape, I-shape i inne, aby zrozumieć, jakie ścieżki rozwoju mogą być bardziej efektywne.

Full Stack Developer – Czy na pewno warto?

Bycie Full Stack Developerem może wydawać się atrakcyjne. Posiadanie umiejętności zarówno w front-end, jak i back-end oznacza, że można pracować na każdym etapie projektu. Jednak to podejście ma swoje wady:

1. Rozpraszanie uwagi: Ciągłe skakanie między różnymi technologiami może prowadzić do powierzchownej wiedzy zamiast głębokiego zrozumienia.
2. Tempo zmian technologicznych: Zarówno front-end, jak i back-end rozwijają się w zawrotnym tempie. Trudno być na bieżąco ze wszystkimi nowościami w obu dziedzinach.
3. Skalowalność kariery: Specjalizacja w jednej dziedzinie często prowadzi do głębszego zrozumienia problemów i może oferować bardziej znaczące możliwości kariery.

Modele Kształtów Developerów

1. Model T-shape

   • Pozioma linia T: Reprezentuje szeroki zestaw umiejętności i wiedzy w różnych dziedzinach. Taki developer może rozmawiać na wiele tematów i zrozumieć podstawowe koncepcje w różnych technologiach.
   • Pionowa linia T: Reprezentuje głęboką wiedzę i specjalizację w jednej lub kilku dziedzinach. Taki developer jest ekspertem w konkretnej technologii lub domenie.

   Zalety:

   • Łatwość adaptacji do różnych ról i zadań.
   • Głębokie zrozumienie kluczowej dziedziny, co prowadzi do większej wartości dodanej w projektach.

2. Model I-shape

   • Developer specjalizuje się głęboko w jednej konkretnej dziedzinie. Posiada zaawansowaną wiedzę i umiejętności, ale ograniczone umiejętności w innych obszarach.

   Zalety:

   • Eksperckość w jednym obszarze może prowadzić do uznania i większych możliwości kariery.
   • Mniej stresu związanego z koniecznością nadążania za wieloma technologiami jednocześnie.

3. Model M-shape

   • Taki developer posiada głęboką wiedzę w więcej niż jednej dziedzinie. Może to być kombinacja różnych specjalizacji, np. front-end i back-end, ale każda z nich na zaawansowanym poziomie.

   Zalety:

   • Większa elastyczność i możliwość pracy w różnych rolach.
   • Zdolność do pełnienia kluczowych funkcji w złożonych projektach.

Jak najlepiej się przygotować?

1. Wybierz swoją specjalizację: Zastanów się, która dziedzina najbardziej Cię interesuje i w której chciałbyś się rozwijać. Czy jest to front-end, back-end, a może DevOps?
2. Ucz się wszechstronnie, ale specjalizuj się głęboko: Nawet jeśli zdecydujesz się na specjalizację, podstawowa wiedza z innych obszarów programowania może być bardzo cenna.
3. Praktyka, praktyka, praktyka: Realizuj projekty, które pozwolą Ci rozwijać swoje umiejętności zarówno w szeroko, jak i głęboko.
4. Uczestnicz w społecznościach: Bądź aktywny w społecznościach programistycznych, uczestnicz w konferencjach i warsztatach. Wymiana doświadczeń z innymi może być nieoceniona.

Podsumowanie

Decyzja, czy zostać Full Stack Developerem, czy specjalistą w jednej dziedzinie, zależy od indywidualnych preferencji i celów kariery. Modele T-shape, I-shape i M-shape oferują różne ścieżki rozwoju, które mogą być bardziej lub mniej odpowiednie dla różnych osób. Kluczowe jest znalezienie równowagi między szerokością a głębokością wiedzy, która pozwoli na efektywną i satysfakcjonującą karierę w programowaniu.

Nie bądź "Fool Stack" – zrozum swoje mocne strony i wybierz ścieżkę, która najlepiej pasuje do Twoich ambicji i umiejętności.

The Art of estimation - Sztuka Szacowania Czasu i Kosztów w Projektach

 Szacowanie zadań jest jednym z najbardziej nielubianych zadań deweloperskich. Mimo że jest trudne i często frustrujące, jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu. Jak zatem podejść do estymacji w sposób, który minimalizuje ryzyko i maksymalizuje precyzję?












#NoEstimates – Czy to jest droga?



Ruch #NoEstimates zyskał na popularności, argumentując, że estymacje są nieprecyzyjne i prowadzą do dysfunkcyjnych zachowań. Zwolennicy tego podejścia wskazują na kilka kluczowych punktów:

* Nieprecyzyjność szacunków: Szacowanie jest zawsze obarczone ryzykiem błędu, a niewłaściwe estymacje mogą prowadzić do opóźnień i przekroczenia budżetu.
* Wartość dostarczona jest ważniejsza niż koszt: Skupienie się na dostarczaniu wartości dla klienta jest bardziej efektywne niż szacowanie kosztów.
* Dysfunkcyjne zachowania: Szacowanie może prowadzić do micromanagementu i niepotrzebnej presji na zespół.




#YesEstimates – Dlaczego warto szacować?



Z drugiej strony, estymacje są kluczowe w wielu kontekstach, zwłaszcza w dużych projektach i w relacjach biznesowych. Oto kilka argumentów za estymowaniem:

* Precyzyjne szacunki: Dzięki doświadczeniu i odpowiednim technikom szacowanie może być precyzyjne.
* Ważność szacowania kosztów: Estymacje pozwalają na planowanie budżetu i alokację zasobów.
* Relacje biznesowe: Brak szacunków może alienować biznes, który potrzebuje konkretnych danych do podejmowania decyzji.




Którą drogę wybrać?



Odpowiedź brzmi: "To zależy". Wybór między estymowaniem a podejściem #NoEstimates zależy od umowy i trybu pracy uzgodnionego z klientem. Ważne jest, aby dostosować podejście do specyfiki projektu.

Kiedy działa szacowanie?



* Podobne projekty: Kiedy wcześniej robiliśmy coś podobnego.
* Rozumienie działania: Gdy dobrze rozumiemy, jak coś ma działać.
* Mały zakres prac: Gdy zakres prac jest niewielki.
* Stałość wymagań: Gdy w międzyczasie wymagania się nie zmieniają.
* Brak zależności: Kiedy nie musimy czekać na innych.




Jak dobrze oszacować zadanie?



Przy estymowaniu zadania warto zadać sobie kilka kluczowych pytań:

* Jak dobrze znam tę sytuację? Czy wcześniej pracowałem nad czymś podobnym?
* Czy mam wszystkie informacje? Czy posiadam wszystkie niezbędne informacje do wykonania zadania?
* Jakie jest moje doświadczenie w projekcie? Czy jestem nowy w projekcie, czy pracowałem nad nim wcześniej?




Ryzyka związane z estymacją i jak je mitygować



Ryzyko 1 – Coś nowego



* Nowa technologia: Estymowanie jest trudniejsze, gdy pracujemy z nowymi technologiami.
* Innowacyjne rozwiązanie: Nowe, nieprzetestowane podejścia zwiększają ryzyko.
* Nowe atrybuty jakości: Wprowadzenie nowych standardów jakości może komplikować estymację.




Mitygacja:

* Doświadczenie zespołu: Jeśli ktoś z zespołu ma doświadczenie z daną technologią, warto go zaangażować.
* Przykłady w firmie: Poszukiwanie analogicznych przypadków w firmie może pomóc w oszacowaniu.




Ryzyko 2 – Luki w wiedzy



* Ogólne wymagania: Nieprecyzyjne wymagania utrudniają dokładne oszacowanie.
* Niewidoczne luki: Często mogą pojawić się luki, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka.
* Nieporozumienia: Różne interpretacje wymagań w zespole mogą prowadzić do błędnych szacunków.




Mitygacja:

* Dzielenie się wiedzą: Regularne spotkania i wymiana wiedzy w zespole.
* Event Storming: Technika pozwalająca na lepsze zrozumienie wymagań.
* Metryki i BDD (Behavior Driven Development): Narzędzia pomagające w precyzyjnym definiowaniu wymagań.




Ryzyko 3 – Duży zakres prac



* Niepodzielne zadania: Duże, skomplikowane zadania są trudne do oszacowania.
* Ingerencje w kod: Rozwiązania, które silnie ingerują w istniejący kod, zwiększają ryzyko.




Mitygacja:

* Ograniczony kontekst: Podział dużych zadań na mniejsze, bardziej zarządzalne części.
* Bloki konstrukcyjne: Korzystanie z modułowych rozwiązań.
* Testy jednostkowe i dymu: Regularne testowanie kodu w małych krokach.




Ryzyko 4 – Zmiana wymagań



Zmieniające się wymagania są jednym z najtrudniejszych wyzwań w estymowaniu. Kluczowe jest, aby na bieżąco aktualizować estymacje i być elastycznym w podejściu do zarządzania projektem.

Ryzyko 5 – Oczekiwanie



Czekanie na zależne zasoby, decyzje czy odpowiedzi od innych zespołów może znacząco wpłynąć na dokładność estymacji. Ważne jest, aby uwzględniać te opóźnienia w swoich szacunkach.

Podsumowanie



Estymacja jest nieodłącznym elementem zarządzania projektami, który, mimo swoich wyzwań, jest kluczowy dla sukcesu. Wybór odpowiedniego podejścia – estymowanie czy #NoEstimates – zależy od specyfiki projektu i wymagań klienta. Kluczem do sukcesu jest zrozumienie ryzyk związanych z estymacją oraz odpowiednia ich mitygacja.


http://dlvr.it/TBBH8M

The Art of estimation - Sztuka Szacowania Czasu i Kosztów w Projektach

 Szacowanie zadań jest jednym z najbardziej nielubianych zadań deweloperskich. Mimo że jest trudne i często frustrujące, jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu. Jak zatem podejść do estymacji w sposób, który minimalizuje ryzyko i maksymalizuje precyzję?

#NoEstimates – Czy to jest droga?

Ruch #NoEstimates zyskał na popularności, argumentując, że estymacje są nieprecyzyjne i prowadzą do dysfunkcyjnych zachowań. Zwolennicy tego podejścia wskazują na kilka kluczowych punktów:

• Nieprecyzyjność szacunków: Szacowanie jest zawsze obarczone ryzykiem błędu, a niewłaściwe estymacje mogą prowadzić do opóźnień i przekroczenia budżetu.
• Wartość dostarczona jest ważniejsza niż koszt: Skupienie się na dostarczaniu wartości dla klienta jest bardziej efektywne niż szacowanie kosztów.
• Dysfunkcyjne zachowania: Szacowanie może prowadzić do micromanagementu i niepotrzebnej presji na zespół.

#YesEstimates – Dlaczego warto szacować?

Z drugiej strony, estymacje są kluczowe w wielu kontekstach, zwłaszcza w dużych projektach i w relacjach biznesowych. Oto kilka argumentów za estymowaniem:

• Precyzyjne szacunki: Dzięki doświadczeniu i odpowiednim technikom szacowanie może być precyzyjne.
• Ważność szacowania kosztów: Estymacje pozwalają na planowanie budżetu i alokację zasobów.
• Relacje biznesowe: Brak szacunków może alienować biznes, który potrzebuje konkretnych danych do podejmowania decyzji.

Którą drogę wybrać?

Odpowiedź brzmi: "To zależy". Wybór między estymowaniem a podejściem #NoEstimates zależy od umowy i trybu pracy uzgodnionego z klientem. Ważne jest, aby dostosować podejście do specyfiki projektu.

Kiedy działa szacowanie?

• Podobne projekty: Kiedy wcześniej robiliśmy coś podobnego.
• Rozumienie działania: Gdy dobrze rozumiemy, jak coś ma działać.
• Mały zakres prac: Gdy zakres prac jest niewielki.
• Stałość wymagań: Gdy w międzyczasie wymagania się nie zmieniają.
• Brak zależności: Kiedy nie musimy czekać na innych.

Jak dobrze oszacować zadanie?

Przy estymowaniu zadania warto zadać sobie kilka kluczowych pytań:

• Jak dobrze znam tę sytuację? Czy wcześniej pracowałem nad czymś podobnym?
• Czy mam wszystkie informacje? Czy posiadam wszystkie niezbędne informacje do wykonania zadania?
• Jakie jest moje doświadczenie w projekcie? Czy jestem nowy w projekcie, czy pracowałem nad nim wcześniej?

Ryzyka związane z estymacją i jak je mitygować

Ryzyko 1 – Coś nowego

• Nowa technologia: Estymowanie jest trudniejsze, gdy pracujemy z nowymi technologiami.
• Innowacyjne rozwiązanie: Nowe, nieprzetestowane podejścia zwiększają ryzyko.
• Nowe atrybuty jakości: Wprowadzenie nowych standardów jakości może komplikować estymację.

Mitygacja:

• Doświadczenie zespołu: Jeśli ktoś z zespołu ma doświadczenie z daną technologią, warto go zaangażować.
• Przykłady w firmie: Poszukiwanie analogicznych przypadków w firmie może pomóc w oszacowaniu.

Ryzyko 2 – Luki w wiedzy

• Ogólne wymagania: Nieprecyzyjne wymagania utrudniają dokładne oszacowanie.
• Niewidoczne luki: Często mogą pojawić się luki, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka.
• Nieporozumienia: Różne interpretacje wymagań w zespole mogą prowadzić do błędnych szacunków.

Mitygacja:

• Dzielenie się wiedzą: Regularne spotkania i wymiana wiedzy w zespole.
• Event Storming: Technika pozwalająca na lepsze zrozumienie wymagań.
• Metryki i BDD (Behavior Driven Development): Narzędzia pomagające w precyzyjnym definiowaniu wymagań.

Ryzyko 3 – Duży zakres prac

• Niepodzielne zadania: Duże, skomplikowane zadania są trudne do oszacowania.
• Ingerencje w kod: Rozwiązania, które silnie ingerują w istniejący kod, zwiększają ryzyko.

Mitygacja:

• Ograniczony kontekst: Podział dużych zadań na mniejsze, bardziej zarządzalne części.
• Bloki konstrukcyjne: Korzystanie z modułowych rozwiązań.
• Testy jednostkowe i dymu: Regularne testowanie kodu w małych krokach.

Ryzyko 4 – Zmiana wymagań

Zmieniające się wymagania są jednym z najtrudniejszych wyzwań w estymowaniu. Kluczowe jest, aby na bieżąco aktualizować estymacje i być elastycznym w podejściu do zarządzania projektem.

Ryzyko 5 – Oczekiwanie

Czekanie na zależne zasoby, decyzje czy odpowiedzi od innych zespołów może znacząco wpłynąć na dokładność estymacji. Ważne jest, aby uwzględniać te opóźnienia w swoich szacunkach.

Podsumowanie

Estymacja jest nieodłącznym elementem zarządzania projektami, który, mimo swoich wyzwań, jest kluczowy dla sukcesu. Wybór odpowiedniego podejścia – estymowanie czy #NoEstimates – zależy od specyfiki projektu i wymagań klienta. Kluczem do sukcesu jest zrozumienie ryzyk związanych z estymacją oraz odpowiednia ich mitygacja.