dev{ops}: Poziomy dojrzałości REST

Jednym z kluczowych elementów nowoczesnych aplikacji jest budowanie interfejsów API zgodnych z architekturą REST (Representational State Transfer). Ale nie wszystkie API są równie "RESTful" – mogą różnić się pod względem dojrzałości i zgodności z zasadami REST. Aby ułatwić ocenę, Richardson Maturity Model (RMM) definiuje cztery poziomy dojrzałości API REST, które pokazują, jak dobrze dane API spełnia wymagania REST. W tym artykule omówimy każdy poziom, wyjaśniając, czym charakteryzuje się każdy z nich i jak może wpływać na wydajność oraz elastyczność API w środowiskach DevOps.

Czym jest model dojrzałości REST?

Model dojrzałości REST stworzony przez Leonarda Richardsona dzieli API na cztery poziomy. Każdy poziom zwiększa stopień zgodności z zasadami REST, co przekłada się na lepszą strukturę, łatwość utrzymania i większą wydajność API.

Poziomy dojrzałości REST według Richardson Maturity Model

Poziom 0: Połączenie zdalne (Remote Procedure Call)

Na tym poziomie API nie jest tak naprawdę RESTful – przypomina bardziej tradycyjne RPC (Remote Procedure Call). Wszystkie interakcje są obsługiwane przez jeden endpoint, a metody są wywoływane bez względu na ich kontekst.

Przykład: API ma jeden punkt końcowy /api, który obsługuje wszystkie żądania, niezależnie od ich rodzaju. Komunikacja odbywa się za pomocą POST, a różne akcje są definiowane przez przekazywane dane, np. {"action": "getUser", "id": 123}.

Wady: Tego typu API jest trudne do utrzymania, nie skaluje się dobrze i nie wykorzystuje standardów HTTP, takich jak różne metody (GET, POST, PUT, DELETE).

Poziom 1: Zasoby (Resources)

Na poziomie pierwszym API zaczyna korzystać z zasobów, co oznacza, że różne elementy są identyfikowane za pomocą unikalnych URI. Każdy zasób (np. użytkownicy, zamówienia) ma swoje własne ścieżki.

Przykład:

GET /users/123 – pobiera dane użytkownika o ID 123.

POST /users – tworzy nowego użytkownika.

Zalety: Wprowadzenie zasobów sprawia, że API jest bardziej zorganizowane i łatwiejsze w użyciu. Dzięki unikalnym URI, zasoby są łatwe do identyfikacji i zarządzania.

Poziom 2: Operacje HTTP (Verbs)

Na poziomie drugim API zaczyna w pełni wykorzystywać metody HTTP (takie jak GET, POST, PUT, DELETE) zgodnie z ich przeznaczeniem. Każda metoda jest odpowiednio dopasowana do operacji, którą wykonuje.

Przykład:

GET /users/123 – pobiera dane użytkownika.

POST /users – tworzy nowego użytkownika.

PUT /users/123 – aktualizuje dane użytkownika o ID 123.

DELETE /users/123 – usuwa użytkownika o ID 123.

Zalety: Zastosowanie odpowiednich metod HTTP poprawia przejrzystość i intuicyjność API. Zgodność z metodologią HTTP sprawia, że łatwiej integrować się z innymi systemami, które wspierają te standardy.

Poziom 3: HATEOAS (Hypermedia As The Engine Of Application State)

Najwyższy poziom dojrzałości REST charakteryzuje się wykorzystaniem HATEOAS, co oznacza, że API nie tylko zwraca dane, ale również dostarcza linki do innych zasobów, które klient może odwiedzić. Dzięki temu API staje się samowystarczalne, a klient może odkrywać dostępne operacje na podstawie odpowiedzi.

Przykład: Żądanie GET /users/123 zwraca dane użytkownika, a także linki do innych akcji:

{

  "id": 123,

  "name": "John Doe",

  "links": [

    {"rel": "update", "href": "/users/123", "method": "PUT"},

    {"rel": "delete", "href": "/users/123", "method": "DELETE"}

  ]

}

Zalety: Dzięki HATEOAS klient może automatycznie dowiedzieć się, jakie operacje są dostępne, bez potrzeby dodatkowej dokumentacji. API jest bardziej dynamiczne i elastyczne, co ułatwia jego rozbudowę i zarządzanie.

Dlaczego poziomy dojrzałości REST są ważne w DevOps?

Dla zespołów DevOps, które zarządzają aplikacjami w szybkim cyklu wydawniczym, ważne jest, aby API były skalowalne, łatwe w integracji i zgodne z nowoczesnymi standardami. Wyższe poziomy dojrzałości REST, takie jak pełne wykorzystanie metod HTTP i HATEOAS, pozwalają na:

1. Zwiększoną automatyzację – API, które jest w pełni zgodne z metodologią REST, jest łatwiejsze do automatyzacji i integracji z innymi systemami.

2. Łatwiejsze zarządzanie – dzięki standaryzacji i odpowiedniemu wykorzystaniu HTTP, zespoły DevOps mogą łatwiej monitorować, testować i wdrażać API.

3. Większą elastyczność – dzięki HATEOAS API może się dynamicznie adaptować do nowych funkcji i rozszerzeń bez potrzeby przepisywania logiki po stronie klienta.

Podsumowanie

Każdy poziom dojrzałości w modelu Richardson Maturity Model wprowadza nowe zasady, które zbliżają API do pełnej zgodności z REST. Dla zespołów DevOps kluczowe jest, aby dążyć do wyższych poziomów dojrzałości, ponieważ poprawia to skalowalność, elastyczność i łatwość zarządzania API. Choć nie każde API musi osiągnąć poziom HATEOAS, korzystanie z zasobów i odpowiednich metod HTTP powinno być standardem w nowoczesnych aplikacjach.

Dążenie do wyższej dojrzałości REST pomoże zespołom DevOps tworzyć bardziej wydajne i łatwiejsze w utrzymaniu interfejsy API, co przekłada się na lepszą jakość i szybsze wdrażanie nowych funkcji.